Op een zwoele avond in mei wandelde ik met de honden langs de Regge richting het Giethemerbruggetje. Verderop zwom een groepje knobbelzwanen. Terwijl ik naar de groep tuurde meende ik op een afstand te zien dat er 1 zwaan anders uitzag. Dichterbij gekomen werd mijn vermoeden bevestigd: ik zag een halve“knobbel” - “halve”zwarte zwaan……………! Ik heb mezelf maar eens geknepen of ik niet toevallig droomde maar ik bleek klaarwakker. Omdat ik geen goede camera bij me had hoopte ik dat de groep nog even op deze plek zou blijven zwemmen zodat ik tijd had naar huis te gaan om mijn fotocamera te halen want dit wilde ik toch echt even vastleggen. Met mijn mobieltje was geen doen: het bereik was verre van oké.
Snel naar huis gegaan om per direct, gewapend met mijn camera, terug te keren naar de locatie: ik zag de groep eerst niet maar gelukkig zwommen ze verderop in een meander van de Regge zodat ik een paar leuke foto’s kon maken. Ik had ondertussen bedacht dat de vreemde zwaan een hybride exemplaar zou moeten zijn. De “hybride” zwaan werd trouwens mega beschermd door een mannetje-knobbelzwaan uit de groep. Ik kreeg de indruk dat hij haar als zijn partner beschouwde. Niemand mocht dicht bij haar komen: alleen hij.
Thuisgekomen heb ik de zwaan naar meerdere mensen met kennis van zaken gezonden: ik kreeg weldra een mail terug van SOVON en een app van Hans Dijkstra ( terreinbeheerder Landschap Overijssel ) met de juiste informatie: mijn “hybride” zwaan blijkt een bestaande soort te zijn: het is een zwarthalszwaan, d.w.z. een exoot. De zwarthalszwaan is inheems in het zuiden van Zuid-Amerika, De soort lijkt recent iets vaker in Nederland te worden vermeld. Maar toch blijkt het dat velen nooit eerder een zwarthalszwaan in het wild hebben gezien of slechts een keertje, zoals ik nu.
De volgende dag ben ik teruggegaan naar de locatie waar ik de groep zag: ik heb ze tot op heden niet terug gezien en ben oprecht blij dat ik de moeite heb genomen mijn camera nog snel te halen want anders had ik u deze mooie zwaan niet kunnen laten zien.
Wie weet zwemmen er straks hele vreemde zwaantjes door de Regge…
Fotografie en verslag Ella Roelfs-Rijzebol
- Details
Dankzij de monitoring van de visotter weet de zoogdierenwerkgroep CaLutra hoe het gaat met de visotter in Nederland.
CaLutra genoemd naar BEVER ( Castor fiber ) en OTTER ( Lutra lutra ).
Het hoofddoel van CaLutra is het beschermen van de bever en de visotter.
CaLutra heeft al jaren een goed lopend netwerk van vrijwilligers om de groeiende verspreiding van de otter in kaart te brengen en in de gaten te houden.
Machteld Oudshoorn en ik speuren ook ieder jaar naar sporen van de visotter voor CaLutra. De locaties waar we sporen vinden zenden we naar deze organisatie. Alle vrijwilligers hebben een door CaLutra vastgesteld gebied om te monitoren, zo monitoren wij “ons” gebied langs de Regge. Dit is een prachtig gebied en daarom vindt de regio coördinator van afdeling Overijssel, Johan Spinder, het heerlijk af en toe met ons mee te lopen langs “onze” route.
Machteld en Johan speuren naar sporen.
Het doel is het monitoren van de visotter en hun sporen: voetprint, ottergeil, spraint, krabhoop, glijbaan, wissels maar het liefst zien we ze natuurlijk zwemmen in de Regge of lopend langs de oever: visotters kunnen zich namelijk goed bewegen op het land. Machteld en ik waren hier al eens getuige van en we kunnen u vertellen dat ze heel snel zijn als ze over het vaste land lopen.
Wij vonden deze keer een aantal spraints, weinig voetprints omdat de regen ze had weggevaagd, een aantal wissels en een paar glijbaantjes. Maar wat zagen wij tot onze grote verbazing en verrassing in levende lijve tijdens onze speurtocht naar de visotter op deze bewolkte dag in november? Een bever!
Bever.
- Details
Ook dit jaar is het mij weer gelukt om een broedend paartje Wespendieven te vinden op de Lemelerberg .
Om bij het nest te komen moest er geklommen worden door onze ervaren klimmer Wim Kolderwee.
Op 18 juni heeft Wim voor het eerst bij het nest geklommen en met een mooi resultaat: twee grote jongen op het nest.
Zo groot dat ze al geringd konden worden.
De jonge Wespendieven zijn geringd op 25 juni door onze ringers Han Bouman en Jan Vrijlink.
Nadat alle biometrische gegevens waren opgenomen door Annemiek van Baren konden de jongen weer terug op het nest.
De leeftijd van de jongen was op dit moment 35.5 en 33.7 dagen oud en de eerste eileg was 16 mei.
Dit is heel vroeg voor een Wespendief om te broeden.
Ik heb het ook weleens drie weken later gehad.
Op de foto genomen door Wim is te zien dat de jonge wespendieven vakkundig teruggezet zijn.
Gerard van Beesten
- Details
In opdracht van het Staatsbosbeheer zijn in het voorjaar van 2021 de broedvogels in het Vechtdal, “tussen Ommen en Stegeren”, geïnventariseerd. De inventarisatie is uitgevoerd door de vrijwilligers Henk Hupkes en Jos Scholten.
Het gebied ligt ten noorden van de Vecht, globaal tussen de Ommen-brug en de Junner-stuw. Centraal in dit gebied ligt het bekende Junner Koeland. Het is een zeer gevarieerd stroomdallandschap met bloemrijke schraalgraslanden, oude vechtarmen, naaldbos en struweel, steilranden en singels. Het betreffende gebied is 338 ha groot, waarvan 26 ha tussen- of aanliggend particulier eigendom.
Henk Hupkes maakte een korte weergave van het inventarisatierapport.
Klik hier voor deze verkorte weergave.
- Details