![]() |
Natuur en Milieu De Vechtstreek Al meer dan 50 jaar hart voor natuur ! |
Onderweg naar de Steile Oever, ’s morgens om 5.45 uur, slaan de dampen van de Vecht: dat is dauwtrappen op z’n best. Ik ben onderweg voor de excursie gegeven door Henk Ruiter die wat gaat vertellen over de vogels in het gebied ter plekke. Met een opkomst van 20 mensen is de groep net niet te groot om goed te kunnen horen wat hij allemaal te vertellen heeft. En dat is veel!
Hoe de piepers allemaal op elkaar lijken, maar dat de boompieper, die zich hoog in de boom laat zien, zich hierdoor gemakkelijk kan onderscheiden van zijn soortgenoten oa de duinpieper, roodkeelpieper, waterpieper, graspieper. Hij weet te vertellen dat Hans Dorresteijn uit wanhoop over alle piepers de bladzijde over hen uit zijn vogelboek scheurde.
Al vertellend hierover zien we hoe de boompieper een mooie hemelvaart ten toon spreidt: hoe toepasselijk op deze dag.
Hij vertelt hoe de houtduif met “mien opoe is dood” meer zingt dan de Turkse tortel, die niet verder komt dan: “mien opoe” . We horen hoe het kleine winterkoninkje met z’n grote bek (snavel) een enorm geluid kan voortbrengen.
En zo gaat dat de hele tocht maar door. Het territoriale gezang van de roodborst. Het melodieuze gezang van de fitis.
We horen en zien een gekraagde roodstaart op de antenne van de brandtoren om zo zijn bereik te vergroten.
Op zaterdag 6 mei jl. ging een vijftal natuurliefhebbers onder leiding van Arend Spijker op pad voor een unieke zwerftocht van ongeveer 20 kilometer door het mooie Vechtdal. Knapzak ging mee met daarin enkele boterhammen en drinken voor onderweg. Het weer werkte gelukkig ook mee: waren er een dag eerder op bevrijdingsdag hevige (onweers-)buien, het was een dag later stralend weer zonder ook maar een spatje regen.
Als oud-boswachter kon Arend prachtig vertellen over dit unieke stukje Vechtdal: het Junner en Arriër Koeland. Na vertrek vanaf de Kinderboerderij in het Laar, kregen we dan ook al snel de eerste ijsvogel in beeld. Zo’n prachtig vogeltje met mooie felle kleuren. Onderweg liet de koekoek regelmatig van zich horen. Ook hoorden we het mooie gezang van de veldleeuwerik. We leerden van Arend daarnaast alles over de knolboterbloem, het veelkleurig vergeet mij nietje, de lisdodde, de waterviolier (deze lijkt veel op de pinksterbloem) en de steenanjer (ook wel Vechtdalanjer genaamd).
Een nest met eitjes van een spin
Mierenhopen op het Junner Koeland
De korte zwerftocht met Arend Spijker op 15 april was iets om naar uit te kijken. De kans om de natuur te zien voorbij het prikkeldraad laat ik natuurlijk niet aan mij voorbij gaan! Mijn vader die al net zo enthousiast wordt van dit soort wandelingen, gaat die dag met mij mee. Het belooft qua weer al een mooie ochtend te worden. De wandeling start vanaf de dode arm van de Beneden Regge. Het is direct genieten van de eerste mooie uitzichten voorbij kronkelende bospaadjes.
Vanwege het vroege tijdstip is het een kakofonie van vogelgeluiden. Het gehamer van verschillende spechten, getjilp van vinken en de roep van een (bonte?) vliegenvanger. Het bos gaat over in grasland langs de Beneden Regge, met bloeiende pinksterbloemen en een gele zee van speenkruid.
Het enthousiasme van Arend Spijker voor de prachtige natuur werkt erg aanstekelijk. Je gaat echt met andere ogen naar je omgeving kijken. We worden langs de Beneden Regge geleid voorbij een omheining, waar geen mensen komen. Onderweg zien we sporen van een vos, verschillende marters, dassen en plukken haar van rammelende hazen. Het zand aan de oever verklapt door de vele pootafdrukken dat het water vol leven zit (vooral als wij er niet zijn). Nestelende oeverzwaluwen vliegen af en aan. Een geweldig gezicht! Ook spotten we een Zwartkop. We worden verrast door omgeknaagde bomen en vegen van een staart in het zand: het werk van een bever! Zouden we ‘m te zien krijgen? We zijn niet de stilste groep, dus helaas komt het daar niet van. Verschillende verhalen komen voorbij: over de Franse soldaat die in het bos begraven ligt en de dassenburcht die onbewoond is gebleven.
De inspirerende wandeling eindigt met een fotoshoot in een gigantische oude holle Populier, waar iedereen even in moet hebben gestaan. Zo’n tocht buiten de gebaande paden? Echt voor herhaling vatbaar!
Lotte Zwaga
Na een onrustige nacht met hevig onweer scheen 's ochtends de zon onverwacht volop. Onze gids, Kees Jan Westra, boswachter-publiek bij SBB, had een verwachtingsvolle groep van ruim 20 personen voor zich staan. De rode draden van de excursie waren de historie en de toekomst van dit bijzondere Natura2000 gebied. Aan de hand van de enorme leemhoudende zandbult vlak bij de parkeerplaats en even later met een paar overzichtskaarten van het gebied vertelde Kees Jan over de vervening en over de maatregelen om het water in de toekomst vast te houden. Dat is essentieel om het weinige veen dat nog over is te behouden en om nieuwe veenvorming te stimuleren. Vrij snel, daar kwamen we natuurlijk voor, gingen we het gebied in om met eigen ogen het landschap te aanschouwen. Daarbij kregen we aan de noordkant een mooi beeld van hoe het ongeveer geweest moet zijn en waar de vervening toe heeft geleid. In het noorden een welhaast oneindig groot vlak en kaal landbouwgebied en ten zuiden van ons, 4-7 meter hoger, de restanten van het ooit immense hoogveengebied en de zandkoppen met heide. Wat mij betreft altijd weer een indrukwekkende ervaring. Voor wie daar meer van wil weten is topotijdreis.nl een aanrader! Weer terug in het veen vertelde Kees Jan ons over de 4 soorten heide in ons land die allemaal in de Engbertsdijksvenen te zien zijn: struikheide, dopheide, kraaiheide en lavendelheide. Kraaiheide bereikt hier ongeveer de zuidelijke grens van zijn verspreidingsgebied.
De vogelwerkgroep had een prijsvraag gemaakt voor alle kinderen die aanwezig waren bij de lammetjesdag. De kinderen moesten de juiste naam bij het juiste vogeltje schrijven. Wout Boezelman (10 ) ging de uitdaging aan en wat blijkt: hij heeft het vogelnestkastje gewonnen! Wout woont in Den Ham en heeft als hobby’s free tuning en de natuur. De ouders van Wout waren net zo verrast als Wout toen Gerbrand Groen het goede nieuws vertelde. Wout hoopt dat het nestkastje spoedig bewoners krijgt.
WOUT met kastje
Gerbrand heeft het vogelnestkasje ondertussen overhandigd aan Wout.
Verslag: Ella Roelfs-Rijzebol
Fotografie: Gerbrand Groen
Bosuilennestkasten activiteiten en hoornaarnest
Zaterdag 4 maart 2023 gingen Gerbrand Groen, Hans, Cees en Yoeri Sybesma samen bosuilenkasten verplaatsen en terughangen. Sommige kasten waren van de boom gevallen, andere waren toe aan vernieuwing en er was zelfs een kast die aan en boom hing welke een kopje kleiner was gemaakt. Daardoor lieten de bosuilen de kast links liggen, want wie wil er nou een nest in een onthoofde boom?
De heren kwamen zodoende ook op Landgoed Eerde bij Caroline Wynaendts-Andre de la Porte. Hier was de bosuilenkast van de boom gevallen. Aangezien deze kast al 10 jaar op dezelfde plek hing en aangezien er nog nooit een bosuil gebruik had gemaakt van deze locatie, besloot Gerbrand de kast te verhangen in de buurt van de vijver. Een schitterende locatie waar veel bosuilen jaloers op kunnen zijn: dus bosuilen, wees gewaarschuwd want wie het eerst komt...........
Foto van de heren bij de boom: genomen door Caroline Wynaendts-Andre de la Porte
In totaal hebben de heren deze dag 8 bosuilennestkasten verhangen of opgehangen. In het Laarbos vonden ze een kast met een groot nest van de hoornaar. Het nest puilde uit het vlieggat. Omdat de koningin weg was, want net als andere soorten wespen is een hoornaar kolonie of nest éénjarig, kon Gerbrand het nest in z’n geheel verwijderen. Een hoornaar nest wordt van fijngekauwd hout gemaakt. De cellen liggen in lagen onder elkaar met de opening naar beneden.
Foto's hoornaarnest genomen door Gerbrand Groen
Gerbrand maakte voor ons nog een paar prachtige foto ’s zodat wij kunnen meegenieten van deze kunstwerken.
Verslag Ella Roelfs-Rijzebol
Zaterdag 25 maart 2023 was het weer feest in- en buiten de schaapskooi op de Lemelerberg: kinderen en hun ouders mochten de lammetjes van heel dichtbij bewonderen, aaien en knuffelen. Natuurlijk was er meer te doen op het terrein zodat de bezoekers zich op allerlei manieren konden vermaken. Vogelwerkgroep Natuur en Milieu de Vechtstreek had een hele emmer vol braak- of uilenballen meegenomen. Uilenballen kun je uitpluizen en dat werd dan ook gedaan door heel veel kinderen.
Kindjes aan het pluizen.
Sommige kinderen konden er zelfs geen genoeg van krijgen. Vaak kregen ze dan een zakje uilenballen mee naar huis om daar verder te pluizen. Dit is heel leerzaam omdat de braakballen complete skeletjes van knaagdieren bevatten. Er stonden ook een aantal opgezette roofvogels en marters op de tafel; deze werden door velen bewonderd en uiteraard probeerden de meeste mensen de dieren te benoemen.
Kraam N&M met Han & Mieke Bouman, Harm Kat en Machteld Oudshoorn.
In een RTV Oost artikel wordt aandacht besteed aan de negatieve gevolgen van de recreatievaart voor flora en fauna op de Overijssele Vecht.
“Al jarenlang wordt er gesproken over meer toerisme op de Vecht. Maar meer toerisme veroorzaakt ook meer verstoring van vogels en andere dieren. En dat mag niet volgens de wet natuurbescherming. Reden voor Vogelbescherming Nederland om een brief te schrijven aan de provincie Overijssel“.
Meer info:
https://www.rtvoost.nl/nieuws/2206757/zorgen-om-flora-en-fauna-varen-op-de-vecht-verstoort-vogels
Een artikel van NU.nl wijst op het feit dat in het bloed van Nederlandse boeren verhoudingsgewijs veel bestrijdingsmiddelen worden aangetroffen en dat de huisstof op boerderijen maar liefst 144 soorten landbouwgif bevat.
foto NU.nl
Europese normen bieden weinig bescherming, omdat die niet kijken naar de totale gezondheidseffec-ten van gelijktijdige blootstelling aan meerdere middelen. Onderzoekers vrezen voor tal van ziekten, waaronder parkinson, kanker en verminderde vruchtbaarheid.
Lees het volledige artikel op:
https://www.nu.nl/klimaat/6253392/gezondheid-boeren-op-spel-door-grote-cocktail-van-landbouwgif.html
Al 5 jaar lang verzorgt Gerard van Beesten de waterpeilmetingen op de Lemelerberg, de Achemerberg en de Vossenbelt in opdracht van Landschap Overijssel, om op de hoogte te zijn van het waterpeil op en rondom de berg. Er zijn veel waterpeilpunten tussen de jeneverbesstruiken, stuifzand, waterbronnen, hei en dennen verstopt. Gerard weet ze vlekkeloos te vinden. Hij loopt deze route om de veertien dagen. Veel waterpeilpunten liggen vlak bij elkaar maar sommige liggen echt kilometers verderop dus moet Gerard zich af en toe verplaatsen met de auto omdat het anders een dag- en nacht- taak zou worden en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Bij alle meetpunten zendt Gerard een soort van meetband naar beneden via de peilbuis en zodra deze het wateroppervlak bereikt hoor je een PLOP. Als het niet goed hoorbaar is gebruikt Gerard een ander systeem: eentje met batterijen die een luide pieptoon geeft zodra deze het wateroppervlak heeft bereikt.
Gerard aan het peilen.
Dinsdag 28 februari mag een ik dag meelopen met Gerard. Ik tref het enorm want het weer is fantastisch. Ik moest sowieso laarzen aandoen van Gerard en dat blijkt, ondanks het prachtige weer, geen overbodige luxe. Vanaf het hoogste punt, waar we ook langs moeten, kunnen we kilometers ver kijken en genieten van het uitzicht. Hier zijn laarzen niet nodig.
Omdat de waterpeilpunten zijn geplaatst in stiltegebieden komen we in gebieden waar ik nooit eerder ben geweest. Een mooi en rijk gebied. Genieten van de natuur, dat is hier het juiste woord.
Op de Lemelerberg zijn drie bronnen. Landschap Overijssel houdt de exacte locaties geheim omdat ze uiteraard graag willen dat de natuur op deze plaatsen niet wordt verstoord. De meesten van ons kennen de bron in de buurt van de dikke steen. Ik heb dit altijd een magische plek gevonden, ook toen de rhododendrons en de drie moerascipressen er nog stonden. Het water uit de bronnen is kraakhelder drinkwater. De dieren die leven op en rondom de berg maken dankbaar gebruik van het bronwater.