 |
Natuur en Milieu De Vechtstreek Al meer dan 50 jaar hart voor natuur ! |
Haviken ringen 2018
Hans en Kees Sybesma hadden een nest Haviken gespot in de omgeving van Ommen. Zodoende heeft Han Bouman op 16 juni 2018, 2 jonge vrouwtjes Haviken kunnen ringen.
Omdat Haviken een groot nest maken van takken en omdat de locatie van deze nesten hoog in een boom is, moet er wel iemand aanwezig zijn die veilig en gezekerd naar het nest kan klimmen! 
Youri Sybesma bewees dat hij deze behendigheid onder de knie heeft.
Haviken zijn het gehele jaar in hun territorium aanwezig en blijven in de winter tot een afstand van 10 kilometer in de buurt van hun nesten. Dit territorium houden de vogels onder ideale omstandigheden tot aan hun dood. Haviken zijn echte standvogels. Haviken zijn meestal te vinden in bossen en halfgesloten landschappen. 
Een havik is een krachtige roofvogel, gespecialiseerd in het overrompelen van vogels.
Jonge Haviken zijn bruin van boven en gestreept van onderen.
Valken ringen 2018
Een torenvalkenkast dient geplaatst te worden aan een stevige boom of mast. Het liefst plaatst de vogelwerkgroep een kast ongeveer 6 meter boven de grond.
De kast moet een redelijk vrij uitzicht hebben over een weiland, akkerland of braakliggend terrein.
Als de jonge valkjes geringd moeten worden drukken ze zich gezamenlijk tegen de achterwand van de nestkast, met hun klauwen naar de opening, om bij benadering toe te slaan.
Het is een verdedigingshouding: ze liggen klaar in de aanval om de vijand snel en effectief te verjagen of te grijpen met hun scherpe klauwen. De vlijmscherpe klauwen zijn het belangrijkste wapen van de roofvogel: Drie tenen naar voren en één teen naar achteren. Samen vormen ze een klem, waar een prooi niet levend uit komt en waarmee hij de huid van een medewerker van de vogelwerkgroep flink kan beschadigen indien deze de vogel niet op de juiste manier vastpakt! Han Bouman, coördinator vogelwerkgroep Natuur en Milieu de Vechtstreek, leert de vrijwilligers van de werkgroep dan ook altijd wat de juiste manier is om de vogels even van het nest te halen om ze vervolgens te kunnen ringen.
Ooievaars ringen 2018
In juni 2018 is de Vogelwerkgroep Natuur en Milieu o.l.v. Han Bouman weer begonnen met het jaarlijkse ringen van ooievaars. Ooievaars maken nog regelmatig gebruik van kant en klaargemaakte nesten op ooievaar nestpalen maar onderzoek, verkregen door o.a. het ringen van de soort, heeft aangetoond dat het niet nodig is nog meer ooievaar nestpalen te plaatsen in Nederland.
De ooievaar is op dit moment namelijk heel goed in staat is zelf een nestplaats te zoeken en te bouwen in bv. elektriciteitspalen of in bomen.
Als wij de nestpalen naderen staan de jongen met hun ouder(s) meestal rechtop om zich heen te kijken.
Hier staat één van de ouders op het nest.
Opvallend is dat, zodra wij het nest naderen, de jongen steevast gaan liggen: ze zakken onmiddellijk door hun poten en laten de kop hangen alsof ze nooit in staat geweest zijn hier iets mee te doen.
De jonge vogels vertonen geen enkele activiteit bij benadering.
Burgemeestersechtpaar op excursie met bestuursleden
Onlangs werd gevolg gegeven aan het aanbod van onze vereniging aan burgemeester Hans Vroomen en zijn vrouw tijdens de Nieuwjaarreceptie: een excursie door een van de meest bijzondere gebieden van Ommen.
Bij een kop de koffie, geserveerd met aardbeiengebak vertelde voorzitter Hein Kuijper over de vereniging, de activiteiten en de doelstellingen. Enkele bestuursleden vergezelden de burgemeester en zijn vrouw daarna op de excursie, om te laten zien dat de natuur in Ommen niet alleen bossen en heide behelst, maar ook een zeer uniek gebied: het Junner Koeland.
Gewapend met kaarten van Ommen waarop staat aangegeven hoe het landschap er uitzag in vroeger tijden en hoe het er nu uitziet, gaf Hein Kuijper tekst en uitleg over de veranderingen in de loop van de jaren. De burgemeester toonde zich zeer geïnteresseerd en was er verbaasd over, dat een landschap in een relatief korte tijd zo'n metamorfose door kan maken: van heide naar bossen in nog geen eeuw.
Na de kaarten bestudeerd te hebben toog het gezelschap het gebied in dat felgeel zag van het bloeiende Jacobskruiskruid. Bestuurslid Henk Ruiter vertelde dat de planten er prachtig uitzien, maar dat ze giftig zijn voor zoogdieren, dus ook voor de runderen en paarden die grazen op het Junner Koeland. De dieren zullen vermijden er zelf van te eten. Als het kruid echter in gedroogde vorm in hooi of in kuilvoer terecht komt, kan dat alsnog schadelijk zijn voor de dieren. Henk vertelde verder onder andere over de symbiose van de Gele weidemier en de Vechtanjer in het overloopgebied van de Vecht, waaraan het Junner Koeland zijn bijzondere uiterlijk te danken heeft. Hij deed dat op zijn bekende en humoristische manier die de burgemeester en zijn vrouw wel konden waarderen.
Na afloop van de excursie overhandigde Hein Kuijper aan de burgemeester het jubileumboek waarin van alles staat over de veranderingen die hebben plaatsgevonden wat de natuur in en rond Ommen betreft in de afgelopen 50 jaar.
Bloemenpracht in Ommermars
De randen van de graanakker in de Ommermars staan nu volop in bloei. Dat is het resultaat van de bloemeninzaai-actie georganiseerd door het Burgerinitiatief Ommermars.
Op 28 maart j.l. werden door een 70 tal scholieren van CBS Het Koloriet en Landstede/Kinderopvang de randen van de graanakker langs het fietspad Zuidermarsweg ten zuiden van de woonwijk De Dante in Ommen, ingezaaid met een inlands bloemenmengsel. Het resultaat mag er zijn. Een zee van bloemen begroet niet alleen de wandelaars en de fietsers, maar lokt ook veel nectar- en stuifmeelzoekende insecten.
De werkgroep Burgerinitiatief Ommermars wil met de inzaai-actie een bijdrage leveren in het tegengaan van de achteruitgang van nectar- en stuifmeelzoekende insecten. Het gaat immers slecht met vlinders, bijen, hommels en alle andere insecten die zo belangrijk zijn voor de natuur en voor ons. Twee derde is al verdwenen. Veel planten in Nederland (80% van alle soorten) zijn voor hun bestuiving afhankelijk van insecten. Zo kunnen bloemen, fruit en planten groeien. En kunnen wij genieten van al het fruit.
Kom kijken en geniet van de bloemenpracht in de Ommermars. Op een zonnige dag gonst het van de bijen, hommels en vlinders.
De scholieren van Het Koloriet en Landstede/Kinderopvang mogen trots zijn op hun bijdrage aan de natuur!
Het Burgerinitiatief Ommermars zet zich in om van de Ommermars de mooiste ontmoetingsplek van Ommen te maken. Een belevingsgebied bij de stad waar jong en oud kunnen genieten van natuur en water.
Foto's werkgroep Burgerinitiatief Ommermars
Waarom? Wie doet zoiets?
Waarom worden er van de vijfentwintig, door de vogelwerkgroep geplaatste nestkastjes voor kleine vogelsoorten in het Laarbos, de deksels verwijderd en weggegooid zodat de jonge vogels en hun ouders direct worden blootgesteld aan allerlei weersomstandigheden en predatoren?
Wie doet zoiets onzinnigs en waarom?
Waarom worden er in Nederland woningen gebouwd en gerestaureerd met Zwaluwonvriendelijke materialen? Waarom is er voor deze soort geen plaats meer? Al een aantal jaren heerst er bezorgdheid over het teruglopend aantal zwaluwen en deze bezorgdheid neemt alleen maar toe. Gierzwaluw, Huiszwaluw, Boerenzwaluw en Oeverzwaluw, dat zijn de soorten waar we ons zorgen over maken. Hun broedplaatsen verdwijnen in rap tempo. Gierzwaluwen raken ontheemd doordat invliegopeningen in oude gebouwen in binnensteden worden afgesloten. Huiszwaluwen raken hun nest kwijt doordat niet iedereen hun uitwerpselen op prijs stelt, of omdat het nest bij een restauratie of verfbeurt moet wijken en dat zelfs als er al eitjes of jonge vogels in het nest zitten! Hoe kun je dit doen? De Huiszwaluw is een echte cultuurvolger. Hij plakt zijn nesten in steden, dorpen of gehuchten aan allerlei typen gebouwen. Vanaf begin jaren zeventig verminderde hun aantal in ons land met ruim 80%. Een ernstige afname dus! Oeverzwaluwen gebruiken vaak taluds van zandafgravingen, die meestal slechts tijdelijk geschikt zijn, omdat ze daarna worden weggehaald voor andere doeleinden. Ook de Boerenzwaluw is de afgelopen decennia fors in aantal achteruitgegaan. Onderzoek heeft uitgewezen dat tussen 1970 en 1990 de broedpopulatie in de meeste landen in West en Centraal Europa met twintig tot vijftig procent is verminderd. Voor Duitsland en Nederland is in deze periode de stand gehalveerd.
Waarom wordt er in sommige gevallen weinig of helemaal geen rekening gehouden met onze prachtige Zwaluwen?
Waarom timmer je een nestkast met twee prachtige kerkuilen nog IN DE KAST dicht en laat je deze schitterende, zachtaardige vogels willens en wetens verhongeren?
Foto's zwerftocht 12 mei 2018
De fotoserie van Ella Roefs-Rijzebol van onze zwerftocht met Arend Spijker op 12 mei 2018.
Vleermuizenkasten controle
Begin juni was er weer een vleermuizenkastencontrole op Landgoed Eerde en in het Eerder Achterbroek. Met name de rosse en de franjestaartvleermuis waren goed vertegenwoordigd dit keer.
In deze tijd van het jaar zijn er wel jonge vleermuizen te verwachten, maar het is steeds weer een aangename verrassing als dat ook inderdaad het geval blijkt te zijn. Het zijn echt de krenten in de pap als je in een kast kijkt en er tussen een kluwen van zo'n 30! franjestaartvleermuizen een paar jonge vleermuizen blijken te zitten. Daar doen we het voor!
Arend Spijker
Bosuilen 2018
Al heel vroeg in het seizoen, namelijk nog voor de Kerstdagen in 2017, kreeg Han reeds twee Bosuilskuikens in zijn opvangcentrum! Het is bekend dat de bosuil vroeg in het seizoen gaat broeden maar zo vroeg is ZEER uitzonderlijk! Han kreeg de uilskuikens toen ze nog heel jong waren en heeft ze gevoerd met muizen en eendagskuikens zodat deze Bosuiltjes het hebben overleefd zonder hun ouders! Later kwam daar nog een Bosuiltje bij vanuit Almelo, via de dierenambulance. Deze uil zat op een voetbalveld en is meegenomen door mensen die dachten dat de vogel was verlaten. Ik schrijf bewust “dachten” want veel mensen weten niet dat een bosuil op een gegeven moment het nest verlaat en dan wacht op de ouders tot hij gevoerd wordt: in dit stadium noemen we een uilskuiken een “takkeling”.
Opvallend en zeer te waarderen is dat Han deze de uilen goed afschermt voor publiek! Hij wil niet dat de uilen gewend raken aan de mens! Daarom voert hij ze vakkundig, snel en het liefst zonder de uilen aan te raken! Een uil is immers niet gedomesticeerd. Het is en blijft een wild dier en zo wil Han de uilen terugzetten in de natuur: afstand houdend en bang voor de mens, zoals het hoort!
Op een later tijdstip, zodra Han weet dat de uilen het aankunnen, op krachten zijn gekomen en groot genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen, brengt hij ze naar een geschikte locatie om ze hun vrijheid terug te geven! Uiteraard worden ze voor vertrek nog even geringd door Han.
Hierboven een foto van de drie door Han “gerevalideerde” bosuilen, allemaal apart in een vervoerskist achterin de auto van Han, klaar om uitgezet te worden en voor zichzelf te zorgen!
De bosuil komt voor in bossen, maar je vindt hem ook in parken of tuinen met oude bomen, uiteraard het liefst met een gat erin! Bosuilen zoeken regelmatig het landelijk gebied op, mits er voldoende bosjes met enkele oude bomen aanwezig zijn. Hij jaagt vrijwel alleen in de schemering en 's nachts, overdag houdt de vogel zich schuil in het gat van een boom of in de top!
Helaas waren er in 2018 maar weinig Bosuilen in de daarvoor bestemde bosuil nestkasten gaan broeden. Han Bouman heeft toch nog vijf bosuilskuikens kunnen ringen vanuit de door de vogelwerkgroep geplaatste bosuil nestkasten. ( + de drie “gerevalideerde” bosuilen ).
Verslag: Ella Roelfs-Rijzebol en Han Bouman.
Fotografie: Ella Roelfs-Rijzebol
Hans Grotenhuisprijs voor Henk Ruiter
8 juni, 2018.
Tijdens het veldsymposium van Natuur en Milieu Overijssel op het Landgoed Hof van Espelo, is vanmiddag de Hans Grotenhuisprijs uitgereikt aan Henk Ruiter.
Deze prijs wordt uitgereikt aan een Overijsselse vrijwilliger voor zijn of haar inzet voor een bewonersinitiatief natuurbeheer.
Henk Ruiter ontvangt de Hans Grotenhuisprijs van Matthijs Nijboer, directeur Natuur en Milieu Overijssel (foto: Leander Broere/NMO)
Hans Grotenhuis, die ernstig ziek is, heeft zelf drie vrijwilligers genomineerd vanwege hun bijzondere prestaties met hun initiatieven.
Genomineerd waren:
* Harm Piek van initiatief Noabers van Zudert (Dwarsgracht)
* Herman Stevens van initiatief Het Veenschap (Vriezenveen)
* Henk Ruiter met Varsenerveld.
Een felicitatie waard aan Henk, zijn vrijwilligers en de pachter voor hun jarenlange inzet in het Varsenerveld. Door hun gezamenlijke inzet is een zeer waardevolle natuurparel ontstaan.