Het is lente, het weer laat zich van z’n zonnigste kant zien en de natuur doet natuurlijk volop mee.
Tegenover het streekmuseum langs de N34 bloeit de sleedoorn nu volop met prachtige zuiver witte bloemen. Het is een van de stamouders van de pruim en familie van oa.Abrikoos, Perzik, Amandel en (sier)-kers. Een van de vele zogenaamde Prunus-soorten.
In de herfst verschijnen de blauwe vruchten die inderdaad op pruimpjes lijken maar enorm zuur zijn. (slee=zuur) In de volksmond heten ze dan ook niet voor niets ‘Bekkentrekker’. Pas als de vruchten een poosje bevroren zijn geweest zijn ze enigszins te pruimen. Je kunt er overigens heerlijke compote van maken. Na het koken verdwijnt de wrange smaak.
Door de prachtig witte bloesem vallen de stekelige stuiken nu erg op. De zoetgeurende bloemen verschijnen vóór de bladeren en zijn een belangrijke nectarbron voor vroeg vliegende insecten.
Langs de Vecht staan ze op diverse plekken maar met name in de koelanden springen ze nu erg in het oog. Koeien eten de met forse doorns bewapende struiken niet. De sleedoornpage, een zeldzame vlindersoort, legt haar  eieren op de sleedoorn.
Wie een beetje om zich heen kijkt zal deze week in houtsingels, ook midden in Ommen de sleedoorn kunnen ontdekken. En mocht je voor de stoplichten bij de brug even moeten wachten, geniet dan van die prachtig bloeiende struiken.

Henk Ruiter