Zondagmorgen zitten we altijd relaxt in onze woonkamer te ontbijten met uitzicht op de voortuin en tuin aan de zijkant van ons huis waar altijd van alles gebeurt, mede doordat we er allemaal voedsel hebben hangen.
Meestal komen er koolmezen en pimpelmezen op af. De laatste tijd zien we, dat de huismus hetzelfde huzarenstukje uithaalt als de mezen door op de kop of klevend aan de zijkant van de nootjes en vetbol te pikken. De roodborst en heggenmus zitten op de grond om de kruimels op te pakken.
Soms komt er een gaai of grote bonte specht langs waarbij alle kleinere vogels eerbiedig aan de kant gaan.
We zien boomkruipers langs de stam en de huismuur omhoog en naar beneden klimmen. De boomklevers doen er niet voor onder. Kortom er is veel leven. Zo herken je alleen al aan het gedrag allerlei activiteiten. Daardoor word je er soms opmerkzaam op gemaakt als er wat anders plaats vindt dan je gewend bent.
En dat zag ik deze morgen ook: een merel op de rug gezien die zich anders gedroeg dan normaal. En toen zij zich omdraaide zag ik een witte bef: het was onmiskenbaar een beflijster! Na haar een tijdje geobserveerd te hebben vloog ze weg omdat er een gaai aankwam. Na een uurtje zagen we aan de zijkant van het huis opnieuw een beflijster alleen nu het mannetje.
Nu kon ik gauw de camera erbij pakken en een foto maken. Minder fraai dan ik wilde, want hij zat behoorlijk verscholen tussen de takken, maar ik wilden geen kniesoor zijn.
Onze dag is in ieder geval goed begonnen. Het halve werk is af.
tekst en foto: Henk-Jan Bezemer