Al 5 jaar lang verzorgt Gerard van Beesten de waterpeilmetingen op de Lemelerberg, de Achemerberg en de Vossenbelt in opdracht van Landschap Overijssel, om op de hoogte te zijn van het waterpeil op en rondom de berg. Er zijn veel waterpeilpunten tussen de jeneverbesstruiken, stuifzand, waterbronnen, hei en dennen verstopt. Gerard weet ze vlekkeloos te vinden. Hij loopt deze route om de veertien dagen. Veel waterpeilpunten liggen vlak bij elkaar maar sommige liggen echt kilometers verderop dus moet Gerard zich af en toe verplaatsen met de auto omdat het anders een dag- en nacht- taak zou worden en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Bij alle meetpunten zendt Gerard een soort van meetband naar beneden via de peilbuis en zodra deze het wateroppervlak bereikt hoor je een PLOP. Als het niet goed hoorbaar is gebruikt Gerard een ander systeem: eentje met batterijen die een luide pieptoon geeft zodra deze het wateroppervlak heeft bereikt.


Gerard aan het peilen.


Dinsdag 28 februari mag een ik dag meelopen met Gerard. Ik tref het enorm want het weer is fantastisch. Ik moest sowieso laarzen aandoen van Gerard en dat blijkt, ondanks het prachtige weer, geen overbodige luxe. Vanaf het hoogste punt, waar we ook langs moeten, kunnen we kilometers ver kijken en genieten van het uitzicht. Hier zijn laarzen niet nodig.
Omdat de waterpeilpunten zijn geplaatst in stiltegebieden komen we in gebieden waar ik nooit eerder ben geweest. Een mooi en rijk gebied. Genieten van de natuur, dat is hier het juiste woord.

Op de Lemelerberg zijn drie bronnen. Landschap Overijssel houdt de exacte locaties geheim omdat ze uiteraard graag willen dat de natuur op deze plaatsen niet wordt verstoord. De meesten van ons kennen de bron in de buurt van de dikke steen. Ik heb dit altijd een magische plek gevonden, ook toen de rhododendrons en de drie moerascipressen er nog stonden. Het water uit de bronnen is kraakhelder drinkwater. De dieren die leven op en rondom de berg maken dankbaar gebruik van het bronwater.


Foto bron.


Gerard brengt me ook op een locatie waar een paar proefveldjes nabij een paar waterstroompjes zijn aangelegd. Hij had een paar jaar geleden een aantal klokjesgentianen ontdekt op deze locatie. Door hier en daar plaggen weg te halen komen er nu steeds meer klokjesgentianen, een verrijking voor het gebied. Als peilbuismedewerker komt Gerard ook regelmatig dingen tegen die normaal niet worden waargenomen, zoals de dode reegeit die wij deze morgen aantroffen in het stilte gebied. Uiteraard heeft hij dit doorgegeven aan medewerkers van het Landschap.

Binnenkort hoeft Gerard deze route niet meer te peilen want ook op de Lemelerberg neemt de automatisering toe. Binnenkort zijn de watermeetpeilbuizen door deskundigen af te lezen op hun computerscherm, achter hun bureau… en behoort het handmatig peilen tot het verleden. Jammer? Als je graag in de natuur bent en geniet van alle momenten, zelfs in de stromende regen, is dit inderdaad jammer maar o zo fijn dat Gerard dit vijf jaar met veel plezier mocht doen.


Gerard aan het peilen op de Vossenbelt - in de verte zie je Gerard.

Verslag en fotografie Ella Roelfs-Rijzebol