De korte zwerftocht met Arend Spijker op 15 april was iets om naar uit te kijken. De kans om de natuur te zien voorbij het prikkeldraad laat ik natuurlijk niet aan mij voorbij gaan! Mijn vader die al net zo enthousiast wordt van dit soort wandelingen, gaat die dag met mij mee. Het belooft qua weer al een mooie ochtend te worden. De wandeling start vanaf de dode arm van de Beneden Regge. Het is direct genieten van de eerste mooie uitzichten voorbij kronkelende bospaadjes.
Vanwege het vroege tijdstip is het een kakofonie van vogelgeluiden. Het gehamer van verschillende spechten, getjilp van vinken en de roep van een (bonte?) vliegenvanger. Het bos gaat over in grasland langs de Beneden Regge, met bloeiende pinksterbloemen en een gele zee van speenkruid.
Het enthousiasme van Arend Spijker voor de prachtige natuur werkt erg aanstekelijk. Je gaat echt met andere ogen naar je omgeving kijken. We worden langs de Beneden Regge geleid voorbij een omheining, waar geen mensen komen. Onderweg zien we sporen van een vos, verschillende marters, dassen en plukken haar van rammelende hazen. Het zand aan de oever verklapt door de vele pootafdrukken dat het water vol leven zit (vooral als wij er niet zijn). Nestelende oeverzwaluwen vliegen af en aan. Een geweldig gezicht! Ook spotten we een Zwartkop. We worden verrast door omgeknaagde bomen en vegen van een staart in het zand: het werk van een bever! Zouden we ‘m te zien krijgen? We zijn niet de stilste groep, dus helaas komt het daar niet van. Verschillende verhalen komen voorbij: over de Franse soldaat die in het bos begraven ligt en de dassenburcht die onbewoond is gebleven.
De inspirerende wandeling eindigt met een fotoshoot in een gigantische oude holle Populier, waar iedereen even in moet hebben gestaan. Zo’n tocht buiten de gebaande paden? Echt voor herhaling vatbaar!
Lotte Zwaga