Velen van u zullen waarschijnlijk nog nooit een Wespendief hebben gezien. Het is namelijk een schuwe, stille vogel. Daarbij zijn broedplaatsen heel erg moeilijk te vinden omdat de wespendief vaak een nest heeft in grote bossen: het vinden van broedplaatsen van deze vogel is dan ook zeer tijdrovend werk. Toch heeft Gerard van Beesten, vogelaar en vrijwilliger van onze vogelwerkgroep, al een paar keer een broedplaats van de Wespendief ontdekt, zo ook in 2020 in een grove den, op 16 meter hoogte, ergens op de Archemerberg. Dat Gerard een broedplaats weet te vinden is dus zeer bijzonder! 
De Wespendief is een prachtige roofvogel welke behoort tot de groep Havikachtigen. Het is een bijzonder fraaie vogel om te zien! Zelfs hele jonge Wespendiefjes zijn schitterend, ook in de fase waarin ze nog met donsveren zijn bedekt.
Het voedsel van de wespendief bestaat voornamelijk uit wespenlarven. Ze eten ook wel hommellarven en aan het begin van het seizoen zelfs ook wel ander voedsel. Wespen zijn namelijk pas in voldoende mate beschikbaar omstreeks half juni, daarom eet de vogel ook wel kikkers, hagedissen, zoogdieren en kleine vogels, maar als het er op aan komt hebben ze liever wespenlarven. In het nest van deze, door Han Bouman te ringen jong, lagen dan ook 2 wespenraten en een dode kikker als prooi.
De Wespendief heeft schubachtige, stugge kopveren waardoor hij niet erg gevoelig is voor de steken van wespen. Daarbij heeft hij prachtige graafpoten welke zijn bedekt met een dikke huidlaag, die moet voorkomen dat de vogel al te veel gestoken wordt. Met zijn poten graaft hij de larven van de wespen zelf op voor de kuikens. Zijn spleetvormige neusgat beschermt hem tegen het binnendringen van zand tijdens het graven.
Voor het ringen van het jong van, in dit geval 23 dagen oud, gelden diverse regels waar ringer Han Bouman, aan moet voldoen. Zo kreeg Han deze keer ook een kleurring ( HB rood met witte letters ) van het vogeltrekstation welke om de linker poot moest, terwijl de VT ring ( 6216582 ) om de rechterpoot aangebracht moest worden. Tevens moest er een foto worden genomen van het VT ringnummer en van de kleurring: dit alles hebben we uiteraard keurig gedaan. Verder moesten er meerdere biometrische gegevens worden opgenomen, die vervolgens genoteerd werden door notulist Machteld Oudshoorn, zoals het gewicht ( 615 gram ) vleugellengte, handpen, tarsus + een aantal tarsus diktes, leeftijd, geslacht, lengte kop + snavel, lengte snavel en klauw, krop ( vulling ) en wanneer het eerste ei was gelegd. Door middel van een aantal berekeningen van de genoteerde gegevens + de waarnemingen van Gerard, kon Han de leeftijd en het geslacht van het jong bepalen.
Helaas lag er nog 1 ei in het nest! Jammer dat dit ei niet is uitgekomen. Han heeft het ei meegenomen voor onderzoek. Het bleek een onbevrucht ei te zijn.
Verslag Han Bouman en Ella Roelfs-Rijzebol
Fotografie: Ella Roelfs-Rijzebol
