Natuur en Milieu “De Vechtstreek” had voor haar leden en andere belangstellenden op 25 mei jl. weer een “struintocht” georganiseerd. Om 7 uur ’s ochtends was het appèl bij de kinderboerderij en 12 personen lieten zich meenemen door Arend. Gewapend met z’n kenmerkende wandel- steunstok dook hij gelijk het gebied achter het Laar in en liep met ons richting de Regge. Onderweg was er genoeg te vertellen over alles wat het Laar en de natuur aanging. Mooi was steeds, dat Arend ons liet (in-)zien, dat niets in de natuur op zichzelf staat. Ook de plaats in, en de visie van de mens op natuur, cultuurhistorie en economische belangen woog hij in zijn verhalen steeds mooi af.
We doorkruisten niet veel later het gebied van de Wolfskuil en staken vervolgens het Giethemer Kerkpad over. 
Net als vorig jaar was het bijzonder om te merken, wat Arend onderweg allemaal signaleert. Of het nu de poep is van een marter, graafkuiltjes van dassen of grootte van het nestgat van de bonte, de groene of de zwarte specht, hij weet het te benoemen en, indien gevraagd, er ook nog enige achtergrondinformatie bij te geven.
Ter hoogte van de Steile Oever volgden we de Regge van heel nabij, totdat we het gebied van de scouting bereikten. Op dat moment lieten we de Regge voor wat hij was en bogen af over dat terrein op weg naar de geur van koffie. Daar had Arend eigenhandig zijn “privé-hulptroepen” voor ingeschakeld, want bij de uitgang van het scoutingterrein maakten we kennis met de echtgenote van Arend, die bij een bankje de campingtafel had uitgeklapt om ons van koffie/thee met koek te voorzien. Een welkome onderbreking, want we waren intussen al ruim 3 uur aan de wandel.
Na de Hammerweg te zijn overgestoken, gingen we in de richting van het Zeesserven en het Besthemerven. Ook daar vertelde Arend over de rijkdom aan natuur dat zo’n gebied ons geeft. En passant vertelde hij over Krishnamurti en zijn relatie met de vennen en het gebied rondom.
Het volgende doel werd de Besthemerberg en dat was gelijk ook een uitstekende plek voor de lunch. Zowel gezien de tijd, als het feit, dat de zon zich even liet zien.
Daarna daalden we af richting Beerzerweg om via die route een richting Junne te gaan. Dat ging overigens niet zonder nog even op de knieën te gaan voor de mierenleeuw. Een klein beestje, dat Arend voor ons uit het zand wist te peuteren. Ook daar zat natuurlijk wel weer een verhaal aan vast!
Junne zelf bereikten we echter niet, want we zwaaiden eerder af richting het Arriër Koeland. Op die manier kwamen we ook in contact met de Vecht, waar ook de nodige informatie over plant en dier de revue passeerde. Ondertussen was het al rond 3 uur en dat was voor Arend aanleiding de neuzen weer richting Ommen te laten gaan. Natuurlijk werd de wandeling nog geregeld onderbroken, omdat onze gids iets interessants met ons te delen had. Zo vertelde hij over de waterviolier in een oud stuk Vecht en even verderop over de welriekende nachtorchis. Nog niet welriekend, maar wel mooi gezien! 
Daarna ging de groep terug het spoor over en voor Camping de Besthemerberg staken we het bos in, in de richting van de Bergweg. Toen was het einde van de zwerftocht wel “in zicht” en ruim 20 km. na het startpunt nam de groep wandelaars heel tevreden afscheid van hun gids Arend Strijker.
Bij leven en welzijn vast en zeker tot volgend jaar!
Netty (foto's) en Klaas (tekst) Hadderingh