In 2018 heeft Han Bouman, ringer en coördinator Vogelwerkgroep Natuur en Milieu de Vechtstreek, weer meerdere jonge Kerkuilen kunnen ringen, al was er helaas veel sterfte.


v.l.n.r: Medewerkers Willem Havinga, Feike Hoogland, Mieke en Han Bouman

De langdurige droogte in 2018 heeft haar tol geëist en meerdere slachtoffers gemaakt onder de prachtige Kerkuilen. Er waren veel minder muizen waardoor er helaas kerkuilskuikens opgeofferd werden aan hun oudere broers-zussen, zodat die tenminste gevoed konden worden. Maar ook dat stopt natuurlijk een keertje en als er dan geen muizen zijn, wordt het heel erg moeilijk voor de Kerkuil. Kerkuilen halen ook vocht uit hun prooi en ook dat is uiteraard noodzakelijk voor de groei en het overleven van de jongen en natuurlijk ook voor de ouders.


Gelukkig was er ook af en toe een nest met 4 pluizige Kerkuilskuikens.

Het gewicht van meerdere jonge Kerkuilen was met enige regelmaat aan de lage kant en soms lag er zelfs al een dood jong naast het nog levende exemplaar in het nest ten gevolge van voedseltekort in combinatie met de aanhoudende hitte. In sommige gevallen nam Han ter plekke het besluit om het enige, nog overgebleven, maar sterk vermagerde Kerkuiltje uit een nest, mee te nemen en over te plaatsen naar een nest bij andere ouders, die hun jongen wel konden verzorgen! Het voedselaanbod is n.l. ook afhankelijk van de locatie waar het nest zich bevindt en of beide ouders nog in leven zijn zodat ze alle twee muizen kunnen aanvoeren. Ter attentie: ouderparen merken niet dat er een ander jong in hun nest terecht is gekomen en voeden het dier als een eigen jong. Wat betreft het geval welke ik net heb beschreven: op een later tijdstip heeft een vrijwilliger nog een keer gekeken hoe het ging met het door Han overgeplaatste uiltje: Deze was flink gegroeid en aangesterkt! Dit is dus absoluut een goed besluit geweest.

De Kerkuil is een prachtige roofvogel die thuishoort in het wild! Hij is zeer goed herkenbaar aan zijn hartvormig, wit gezicht met de donkere ogen pal naar voor gericht.
Op Landgoed Eerde, bij mevrouw Erin Oudshoorn Barones van Pallandt, waren vier jongen uit het ei gekomen. Maar ook daar zijn twee uiltjes omgekomen wegens een tekort aan muizen. Toen Han de overgebleven Kerkuiltjes ging ringen bleek het dat de twee overgebleven jongen ondervoed waren. Hun gewicht was duidelijk te laag voor hun leeftijd en dus stelden Han en Gerbrand Groen voor dat Machteld en ik de Kerkuiltjes zouden bijvoeren, zodat deze twee tenminste een kans kregen te overleven. Wij zijn dezelfde avond nog begonnen met het voeren van eendagskuikens! Elke avond om ongeveer dezelfde tijd legden we 4 eendagskuikens in hun nestkast! Gelukkig waren de eendagskuikens de volgende dag altijd allemaal weg: dat betekende dat de Kerkuilen de door ons aangeboden prooien hadden verorberd. Omdat wij niet wilden dat Kerkuilen aan ons zouden wennen, handelden we snel en zorgvuldig.


Belangstellend kijken Gerbrand Groen, Mevrouw Erin Oudshoorn Barones van Pallandt en
Gian Roelfs toe hoe Han te werk gaat.

Het ringen van uilen en andere vogelsoorten is alleen toegestaan aan houders van een ringvergunning.
Gelukkig hebben de twee jonge kerkuilen, welke Machteld en ik bijvoerden, het gered! Op een gegeven ogenblik lagen er nog 4 halve eendagskuikens in de kast en de dag erna hadden ze de 4 aangeboden eendagskuiken helemaal laten liggen! Reden: de Kerkuilkuikens waren sterk, oud en wijs genoeg het nest te verlaten!
De restjes eendagskuiken uit de kast hebben we teruggegeven aan de natuur: er is vast en zeker een dier geweest die heerlijk heeft gegeten die avond.

Aantal geringde Kerkuilen: 90

Verslag Han Bouman en Ella Roelfs-Rijzebol       Fotografie: Ella Roelfs-Rijzebol