Op zaterdag 20 mei vertrokken wij om 7.00 uur vanaf de kinderboerderij voor een zwerftocht door het Vechtdal  onder de hoede van Arend Spijker. We waren met 11 personen, inclusief Arend. Het was een prachtige, zonnige ochtend. We staken de brug over en liepen langs de volkstuinen, over de Ariërmarsch naar de Vecht. Al gauw zagen we de oeverzwaluwen die hun nesten hadden gemaakt in de steile oever van de meanderende Vecht. Ook veel gierzwaluwen vlogen over ons heen. Arend wees ons op de kenmerken van de verschillende zwaluwen: oeverzwaluw, gierzwaluw, boerenzwaluw en huiszwaluw.

We kwamen groepen koeien tegen, die nieuwsgierig maar vredelievend op ons afkwamen. Natuurlijk vertelde Arend ons onderweg veel over de das, de vos en andere dieren die in het Vechtdal voorkomen. We stonden stil bij de verschillende uitwerpselen. Arend legde ons uit hoe je door de grootte, de vorm en de inhoud van het uitwerpsel het dier en zijn eetpatroon herkent. Daar loop je anders zomaar aan voorbij! De groep was gezellig en er werd onderling veel “ getwitterd”.

foto: Machteld Oudshoorn

Op een gegeven moment verzocht Arend ons om nu een gedeelte te lopen zonder te praten, alleen maar luisteren en kijken. We hoorden en zagen toen zo veel meer…. fitis, tjiftjaf, tuinfluiter en roodborsttapuit. Een bijzondere waarneming was een paartje baltsende boomvalken. We konden duidelijk het gedrag en de zang van de graspieper en de boompieper onderscheiden. Gedurende de hele tocht werden we begeleid door de roep van de koekoek, die we ook een keer duidelijk konden zien vliegen. Er was ook veel aandacht voor bloemen en planten. Er waren kenners onder ons: we zagen o.a.de blauwe vleugeltjesbloem, het bleeksporig bosviooltje en de parelstuifzwam. Ook de landkaartvlinder konden we duidelijk waarnemen.

We kauwden op de kalmoeswortel, onder toezicht en met leedvermaak van Arend en proefden van de waterzuring. Via de Koebrug kwamen we in het Junner Koeland en baanden ons  een weg via de bulten van de gele weidemier. Het laatste gedeelte liep via Stegeren naar Junne. Een gebied waar veel jeneverbesstruiken voorkomen. Interessant waren de nog duidelijk zichtbare grafheuvels daterend uit de ijzertijd. Arend kon hier ook een mooi verhaal over vertellen: een man had een gedeelte van een urn opgegraven en mee naar huis genomen. Sindsdien bleef het noodlot hem achtervolgen waaropt hij besloot de urn weer terug te brengen naar de vindplaats. Dit ging gepaard met de nodige dramatiek. Daarna was de rust teruggekeerd.

Het was zoals gezegd een prachtige dag met mooie wolken maar er ontstonden in de loop van de middag enkele felle buien, sommigen van ons zagen ook hagelstenen. Paraplu’s waren niet voor niets meegenomen. Maar na zo’n bui klaarde het weer snel op en konden we genieten van de uitbundige zang van de lijster. Tegen 17.00 uur waren we weer terug bij ons vertrekpunt, na een heerlijke dag in de het prachtige Vechtdal,  waarvoor we Arend met zijn kennis en verhalen heel dankbaar waren. Enkelen wilden zich al meteen aanmelden voor de tocht van volgend jaar!

Adri Bader