Een natuurlijk leventje leiden verhoudt zich niet zo goed met de meeste schoonmaakmiddelen die we gebruiken. Gek eigenlijk, als het over duurzaamheid gaat, gaat het bijna nooit over schoonmaakmiddelen.
Schoonmaakmiddelen, maken die eigenlijk wel schoon? Twee antwoorden: 1: datgene wat je er mee schoon wil maken wordt er vaak wel schoon van, maar schijnschoon. 2: het water na de schoonmaak is er vieser van geworden.
Schoonmaakmiddel, een middel om schoon mee te maken. Maar wat is schoon eigenlijk? Dat begrip heeft zijn definitie gekregen in een tijd dat milieu geen issue was, in de tijd ook dat afval geen probleem was, in een tijd dat we wat oppervlakkig keken naar de gevolgen op lange termijn, ons vooral bezig hielden met de korte termijn. Vanuit die gedachte gebruiken we agressieve middelen die bijzonder slecht zijn voor het milieu. Chloor bijvoorbeeld. Ons toilet moet glimmen, we nemen een adem afsnijdende lucht voor lief om maar te voorkomen dat er andere verdachte luchtjes te ruiken zijn. En om de witte was wit te houden gebruiken we ook het liefst krachtige bleekmiddelen. En ook bij de tandpasta’s kijken we goed uit. Want in reguliere tandpasta zitten ook stoffen die niet goed zijn voor het milieu. Dus ook hier, louter biologische producten gebruiken.
Samenvattend: we proberen de definitie van ‘schoon’ wat te herdefiniëren en vinden het niet zo erg als iets af en toe iets minder ‘schoon’ is, we zorgen er voor dat we alleen natuurlijke producten op onze huid smeren en we proberen water na gebruik zo schoon achter te laten, dat we het zonder schuldgevoel weer af kunnen geven aan de natuur. Denk aan groene zeep en soda, kijk naar merken als Ecover, Klok, C5 en EM. Bij deo’s en tandpasta’s kun je op de etiketten wel zien welke je moet hebben, maar die vind je niet zomaar in iedere winkel. Dat komt vast nog wel als groene duurzaamheid bij meer mensen hip is geworden.
Uit: VechtdalCentraal 21-12-2016
Onze vereniging pleit voor een alternatief fietspadtracé in de buurtschap Varsen. Wij worden hier in gesteund door Stichting Das en Vecht en de provinciale Otterwerkgroep.
Met dit alternatief willen wij voorkomen dat voor verstoringgevoelige soorten als Otter en Das zullen verdwijnen uit dit gebied.
foto: Hugh Jansman
Wij vinden als natuurorganisaties dat het door Plaatselijk Belang Varsen voorgestelde tracé, dat dwars door het leefgebied van Otter en Das gaat, te veel onrust veroorzaakt voor deze beschermde diersoorten. Hierdoor kunnen ze uit Varsen verdwijnen. De Otter is sinds 2014 weer terug in het Vechtdal. 'Je moet deze kwetsbare soorten een kans geven,' vinden we, 'Je moet trots zijn dat deze soort weer in je gebied voorkomt.'
Het door ons voorgestelde alternatieve fietspadtracé verbindt het bestaande fietspad De Ziel met het cultuurhistorisch kunstwerk Varsen en ligt voor een deel langs de Vecht. Zo kan de Vecht volop beleefd worden. Daarmee wordt tegemoet gekomen aan de wens van Plaatselijk Belang Varsen om de Vecht volop te kunnen beleven. Met de bouw van een uitzichttoren kunnen bewoners en recreanten van dit rustgebied blijven genieten. Hiermee wordt een extra kwaliteit aan het gebied toegevoegd. Begin volgend jaar moet de gemeenteraad van Ommen beslissen voor welk tracé gekozen wordt.
Op de aanklikbare kaart is de situatie weergegeven:
Het broedseizoen van onze nationale vogel de grutto is dramatisch verlopen. Ook in 2016 groeiden er veel te weinig jongen op. De landelijke telling leverde slechts 4.000 vliegvlugge jongen op. Veel minder dan de 11.000 die nodig zijn voor behoud van de grutto voor Nederland. De ontluisterende cijfers laten opnieuw zien dat de weidevogels razendsnel verdwijnen uit ons landschap.
Afgelopen weekend werden door Vogelbescherming Nederland de meest recente en definitieve tellingen van grutto's voor 2016 gepresenteerd op de Landelijke Dag van Sovon Vogelonderzoek in Ede. En die cijfers waren opnieuw niet mals. Al jarenlang gaat het aantal grutto’s in ons land keihard in aantal achteruit en ook dit broedseizoen verliep dramatisch. Elk jaar zijn er de terugkerende problemen van te vroeg en te vaak maaien. Maar ook de te droge en bloemloze graslanden, waardoor er te weinig voedsel in de vorm van insecten is.
Dit jaar had de grutto extra tegenslag. Eind mei sloeg het zonnige en droge voorjaarsweer om en trokken zware onweersbuien over ons land met plaatselijk zware hagel. Dit noodweer was waarschijnlijk veel opgroeiende kuikens te veel. Vooral in Noord-Nederland trof het de kuikens extra hard omdat grutto’s daar later broeden en de kuikens daardoor jonger en dus extra kwetsbaar zijn. Ook was er plaatselijk sprake van zware predatie waardoor veel minder gruttokuikens dan normaal vliegvlug zijn geworden. Op de gemaaide, kale graslanden zijn kuikens een makkelijke prooi.
Bron: Vogelbescherming
Vogelbescherming heeft onlangs een klacht ingediend bij de Europese Commissie. Kern van de klacht is dat Nederland zijn internationale verplichtingen ten aanzien van de bescherming van weidevogels en hun leefgebieden niet nakomt. Bovendien is de rijksoverheid niet bereid om op korte termijn dringende noodzakelijke maatregelen te nemen ter bescherming van de weidevogels. Dit blijkt duidelijk uit een onderzoeksrapport dat is opgesteld door de Universiteit van Tilburg in opdracht van Vogelbescherming.
Bron: grafiek weidevogels; Netwerk Ecologische Monitoring (Sovon, CBS, provincies)
Weidevogels als de grutto, kievit, scholekster en veldleeuwerik hollen al tientallen jaren in aantal achteruit. Een recente studie van het CBS over het bereiken van de wereldwijd afgesproken Sustainable Development Goals toont aan dat Nederland op het gebied van natuur ernstig tekort schiet. De studie concludeert onder andere dat vogelsoorten van het boerenland nog steeds hard achteruit gaan.
In de jaren tachtig leefden er ruim 100.000 paar grutto’s in ons land, vandaag de dag minder dan 30.000 paar. Een aantal dat dus elk jaar afneemt. Uit het recentelijk verschenen boek Agrarisch natuurbeheer in Nederland blijkt dat met de huidige maatregelen er op termijn slechts zo’n 1.500 paar grutto’s over blijven.
Bron: Vogelbescherming