Wildspotter
Afgelopen jaren heeft de provincie Overijssel honderden faunapassages gerealiseerd. Buizen onder de weg door of ecoducten over de weg heen worden elke nacht gebruikt door verschillende dieren, zoals marters, dassen, otters, reeën en vossen. Het doel van deze passages is de verkeersveiligheid voor mens en dier te verhogen en natuurgebieden met elkaar te verbinden.
Faunapassage (o.a. voor otter) Coevorderweg bij Junner Koeland (foto Hein Kuijper)
Om te testen of deze passages ook daadwerkelijk gebruikt worden, worden ze onderzocht met behulp van cameravallen. Dit levert vele prachtige beelden op! Kijk en doe mee op de website www.wildspotter.nl
Krentenbloesem
Maandag, 25 april, 2016
Wie het Krentenboompje (Amelanchier lamarckii) nog niet kent, moet er nu op uit trekken. Vooral in Eerde en het Eerder Achterbroek is het op dit moment een witte zee van bloemen. De krent komt vooral voor langs bosranden op de licht vochtige en zure zandgrond van Overijssel en Drenthe. Maar je treft de krent ook aan in parken, plantsoen en tuinen.
De krent behoort tot het geslacht van ongeveer 25 soorten heesters uit de rozenfamilie. De enige echte soort krent die in Europa voorkomt, is de Amelanchier ovalis. Die tref je alleen aan in gebieden ten zuiden van de Alpen en in de berggebieden van Midden- en Oost-Europa. De soort die in onze streek veel voorkomt is verwilderd en is ingevoerd uit Noord-Amerika.
Krentenbloesem in het Eerder Achterbroek (foto Hein Kuijper)
De krentenbloei begint vóór het uitlopen van het blad rond half april. Dan verschijnen er ijle, roomwitte bloesems, die mooi contrasteren met het rose tot bronskleurig uitlopende blad. De krent bloeit voornamelijk aan de eenjarige scheuten. In juni ontwikkelt zich in de oksel van de bladen alweer de bloemknop voor het volgende jaar. Het pas uitgelopen blad is zacht rose van kleur. De krenten zijn schijnvruchten en zijn opgesloten in een vier- tot tienhokkig klokhuis. De krent is eetbaar en rijk aan vitamine A. In het najaar kleur het blad (goud)geel tot oranje.
Stand van zaken De Stekkenkamp
Vrijdag 15 april j.l. heeft in Den Haag bij de Raad van State de behandeling plaatsgevonden van het door de onze vereniging ingediende beroepschrift tegen het vastgestelde bestemmingsplan Woonzorgcentrum Lemmers Erve. Wij kijken met tevredenheid terug op de zitting, maar realiseren ons dat er niet te vroeg gejuicht kan worden. Over zes weken doet de Raad van State uitspraak. Natuur en Milieu Overijssel (NMO) had ook beroep aangetekend. Samen sta je nog altijd sterker natuurlijk.
Plangebied zorgcentrum Lemmers Erve landgoed De Stekkenkamp (bron:Google Earth)
De gemeente Ommen is akkoord gegaan met de wijziging van het bestemmingsplan omdat het zorgcomplex financiële middelen op kan leveren voor het in stand houden van De Stekkenkamp en omdat het een goede omgeving zou bieden aan lichamelijk gehandicapten en dementerenden. Uiteraard heeft onze vereniging en NMO geen bezwaren tegen de beoogde zorgdoelgroep maar wel tegen plannen om op dit zeer kwetsbare landgoed De Stekkenkamp een 50-tal zorgwoningen te realiseren. Het is een nationaal beschermd natuurmonument en een deel van het landgoed is door de Europese Commissie zelfs aangewezen als Natura 2000 gebied.
De provincie heeft een Natuurbeschermingswetvergunning verleend voor de bouw, maar ook daar hebben wij beroep tegen aangetekend. Die procedure loopt momenteel. Dus wat de Raad van State over zes weken ook mag beslissen, het is nog geen gelopen race voor een van beide partijen. Onze vereniging en NMO blijven de ontwikkelingen met betrekking tot De Stekkenkamp op de voet volgen.
Interessante bijenavond helaas slecht bezocht
Het was een zeer magere opkomst bij de lezing over bijen die de secretaris van de Bijenvereniging Ommen, Gert-Jan Spijker hield. Slechts dertien belangstellenden telde de zaal, terwijl bijen landelijk gezien volop in de belangstelling staan. De cursussen 'Hoe word ik imker' zitten vol en het aantal geregistreerde imkers is in een paar jaar tijd van 6.000 naar 7.000 gestegen. Bij een vorige lezing, over de das, was de zaal gevuld met zo'n zeventig geïntersseerden. Zou het liggen aan de aaibaarheid van de dieren? Aan het enthousiasme en de kennis van Gert-Jan Spijker, die zelf al 35 jaar imker is, lag het zeker niet!
De lezing met veel foto's en prachtige filmpjes ging over bijen als bestuivers en het voortbestaan van soorten. Als er geen bijen meer zouden zijn, zouden vele soorten groente en fruit niet meer in de schappen van de supermarkten liggen. Driekwart van de gewassen is afhankelijk van de bestuiving door bijen.
Er zijn veel bedreigingen voor de bij: de varroamijt is de grootste, daarna de monoculturen in de landbouw, waardoor er stuifmeeltekort is en de derde is het gebruik van gif in de landbouw, zoals neonicotinoïden.
Gelukkig zijn er lichtpuntjes: de sterfte onder bijenvolken was deze winter slechts 6 procent, terwijl er jaren geweest zijn met 30 procent sterfte.
De heer Spijker vertelde dat in vroeger tijden imkers leefden van de honingopbrengst en dat huidige, grote imkers veelal hun geld verdienen met het verhuren van bijenvolken (sommigen hebben wel 800 volken!) voor bestuiving in onder andere kassen. Kleine imkers houden bijen niet om er aan te verdienen, maar juist om de bij te helpen. Het 'urban bee keeping' is helemaal hot in steden. De geïnteresseerde aanwezigen leerden verder over tuten en kwaken van koninginnen, over hommels, bruidsvluchten en 300 verschillende soorten solitaire bijen. Degenen die er niet bij waren, hebben een interessante avond gemist! Imker worden? www.bijenhouders.nl
Dook van Gils
Lammetjesdag 19 maart 2016
Net als voorgaande jaren was de Vogelwerkgroep van Natuur en Milieu de Vechtstreek, ook dit jaar weer aanwezig bij de Lammetjesdag op de Lemelerberg, georganiseerd door Landschap Overijssel. Gewoontegetrouw komen er veel ouders met hun kinderen naar dit evenement met als belangrijkste doel: het bewonderen en/of knuffelen van lammetjes. Het is een waar familiefestijn geworden. Om het geheel op te fleuren zijn er die dag nog meer activiteiten waarmee de kinderen ( en ouders ) zich bezig kunnen houden zoals kleuren, knutsel- en timmerwerk. De vogelwerkgroep o.l.v. Han Bouman had een mooie vogelnamenquiz klaarliggen voor de kinderen. De kinderen deden erg hun best, sommigen op eigen gelegenheid en sommigen met behulp van hun ouders. Om de kinderen tevens te leren hoe ze een vogel moeten determineren, had Annemiek van Baren een paar Vogelboeken en Vogelgidsen meegenomen, ter inzage! Van deze hulpmaterialen werd flink gebruik gemaakt, want er viel ook nog een vogelhuisbouwpakket te winnen ter waarde van € 5. - .
Het blijkt vaak moeilijk om vogels te herkennen. Daarom stonden er, net als voorgaande jaren, weer diverse soorten opgezette Uilen op de tafel van de kraam.
Varsenerveld
Tussen Ommen en Witharen ligt nog een klein stukje natte heide, in eigendom van de gemeente Ommen. Het is een restant van wat ooit een uitgestrekt veengebied is geweest ten noorden van Ommen. Heide is een halfnatuurlijk landschap en zal zonder beheer dichtgroeien tot bos. Vroeger werd de heide in stand gehouden door grazende schapen, maaien en plaggen. Door veranderde landbouwmethodes gebeurt dat nu niet meer. Veel heideterreinen zijn nu bos geworden. Het Varsenerveld bleef nog lang heide doordat er tot begin jaren 80 nog een schaapskudde werd gehouden en turf werd gestoken.
Tuinkunst komt terug op landgoed Eerde
Natuurmonumenten werkt bij kasteel Eerde in Ommen aan herstel van het oorspronkelijke, achttiende-eeuwse tuinontwerp. Nieuwe bomen komen in een strak vierhoeksverband te staan. Een precisiewerkje met tuinkunst als resultaat.
Cultuurhistorische parel
Er wordt hard gewerkt in één van de vier parkbosvakken bij kasteel Eerde in Ommen. Dit deel van het parkbos krijgt zijn oorspronkelijke ontwerp terug. In 2010 concludeerde het bekende bureau SB4 na uitgebreid onderzoek, dat 'Eerde een museum van historische tuinstijlen is, een cultuurhistorische parel'. De huidige bomen zijn aan het eind van hun leven en takelen snel af. Om gevaarlijke situaties te voorkomen, moest er iets gebeuren. 'Het kappen van de oude bomen gaat ons aan het hart. Toch hebben we uiteindelijk besloten om de gelegenheid aan te grijpen en het bijzondere, achttiende-eeuwse ontwerp in ere te herstellen', aldus boswachter Marion Plagge van Natuurmonumenten.
Herinrichting één van de parkbossen bij Kasteel Eerde
Op schema
Het grootste deel van de bestaande bomen is inmiddels omgezaagd. De stammen kunnen nu afgevoerd, waarna de voorbereidingen beginnen voor het planten van ruim 500 jonge eiken en ruim 3.000 heesters. Daarmee ligt het werk goed op schema. Als het broedseizoen begint, moet het klaar zijn en keert de rust in het bos terug.
Vouchers voor groene plannen: startbijeenkomst Groene Loper Vechtdal 9 maart 2016
Het projectteam Groene Loper Vechtdal nodigt uit voor de startbijeenkomst van het project Groene Loper Vechtdal op 9 maart bij Restaurant de Bootsman, Coevorderweg 19 te Ommen.
Iedereen die een idee heeft voor meer groen in eigen omgeving of natuurontwikkeling, waarmee groepen mensen aan de slag kunnen, kan een aanvraag doen voor een bijdrage binnen de Groene Loper Vechtdal. Voor de beste plannen zijn er in totaal zo'n twintig vouchers à 500 euro te verdelen. De plannen moeten natuurlijk aan bepaalde criteria voldoen. Die criteria zullen tijdens de startbijeenkomst bekend gemaakt worden.
Heeft uw school, organisatie of vereniging ideeën voor een groen initiatief? Kom dan naar de startbijeenkomst en doe mee aan de Groene Loper Vechtdal!
Aanmelden voor de startbijeenkomst op 9 maart kan via natuuractiviteitencentrum De Koppel,
Inloop bij Restaurant de Bootsman vanaf 19.00 uur, het programma start om 19.30 uur.
Enthousiasme voor burgerparticipatieproject Ommermars
Vrijdagavond 19 februari vond in de Kern de informatieavond plaats met betrekking tot de (eventuele) ontwikkeling van het gebied Ommermars. De avond werd georganiseerd door onze vereniging en Natuur en Milieu Overijssel. Voorzitter Hein Kuijper gaf in zijn inleiding aan, dat het niet gaat om ontwikkeling van natuur, maar om een verbetering van de leefomgeving nabij Ommen en dat het een gebied kan worden voor alle Ommenaren en toeristen.
Adviseurs
Diverse basisscholen hadden zich eind vorig jaar al over het project gebogen en de winnaars, die de titel 'Adviseurs van Ommermars' dragen, waren ook nu aanwezig om hun ideeën kenbaar te maken. In leuke presentaties en maquettes lieten ze zien hoe zij Ommermars graag ingericht zouden willen hebben. Na de presentaties van de kinderen liet Henk Ruiter zien, wat hij zelf en wij als Vechtstreek voor het gebied in gedachten hebben.
Samenvatting
Na de pauze was het de beurt aan de volwassenen van Ommen om in groepjes creatief aan de slag te gaan. Met veel enthousiasme gingen de deelnemers aan de slag met knip- en plakwerk. Er ontstonden artistieke kunstwerken die door twee leden van elk groepje verdedigd en verduidelijkt werden. Kunstenaar en landschapsarchitect Jeroen van Westen inventariseerde alle ideeën en maakte er een samenvatting van.
De wezel (Mustela nivalis)
De wezel is in Europa het kleinste roofdier en behoort tot de familie van de marterachtigen. Samen met de hermelijn, bunzing, otter, boom- en steenmarter, otter, en das vormt deze familie van marterachtigen de grootste groep landroofdieren in Nederland. Vooral met de hermelijn wordt een wezel nog wel eens verwisseld.
In het veld kun je hem herkennen als een snel bewegend rank roofdiertje, dat soms snel even over een pad rent, of even in en uit de vegetatie schiet. Soms staat het diertje heel even rechtop (het z.g.n. ‘kegelen’). Het lichaam van de wezel is heel rank, met een kort staartje, veel korter dan bij een hermelijn en ook zonder de opvallende zwarte pluim van de hermelijn. De mannetjes zijn ietsje groter dan de vrouwtjes. De bovenzijde is bruinachtig en de onderzijde is wit. De kleuren zijn gescheiden met een kenmerkend en onregelmatige demarcatielijn. Bij een hermelijn is de overgang tussen bruin en wit recht en vloeiend. Een wezel is zelfs zó klein, dat ze muizen tot in hun gangenstelsels kunnen achtervolgen. De wezel is een vleeseter en leeft hoofdzakelijk van muizen. Dat zag ik pas ook weer toen ik een doodgereden wezel langs de weg vond, het bijzondere was dat hij nog een (woel)muis in zijn bek had. Heel jammer dat dieren, die het toch al moeilijk hebben, doodkomen door onze ‘heilige koeien’, maar van zo’n situatie kun je ook weer profiteren en het diertje eens heel goed bekijken (zie foto*) Want het blijven altijd ‘toevalstreffers’ als je er eentje ziet.
Ook als je zoals ik, toch best vaak ‘in het veld bent’ is de kans maar heel klein dat je er eentje ziet, maar als dat gebeurt kan ‘je dag niet meer stuk’ en blijft dat in je geheugen gegrift.
Pagina 24 van 33