Onlangs kwam er een melding binnen van een lid van onze vereniging dat waarschijnlijk een wasbeerhond was aangereden in Eerde. Een bevestiging van deze waarschijnlijke waarneming konden we niet krijgen. Maar het voorkomen van deze soort in onze regio is mogelijk.
Wasbeerhond (foto Vroege Vogels/Vara)
De wasbeerhond (Nyctereutes procyonoides) is een roofdier uit de familie van de hondachtigen en moet niet verward worden met de wasbeer, of met de das, de kleur van deze dieren komt namelijk wel een beetje overheen.
Vanwege zijn pels is hij in het Europese deel van Rusland ingevoerd. Ontsnapte en verwilderde exemplaren verspreidden zich in westelijk richting door Europa. In Nederland treffen we de soort steeds vaker aan in het oostelijke deel van ons land.
Ook al lijken wasbeerhonden een beetje op wasberen, ze zijn niet verwant.
Zowel de wasbeerhond als ook de wasbeer zijn dus ‘exoten’, de provincies mogen daarom besluiten om evt. ‘de stand te beperken’.
Door jagers wordt de wasbeerhond ook wel marterhond genoemd, naar de Duitse naam voor het dier: Marderhund.
Van neus tot staartpunt kan de wasbeerhond tot 105 cm lang worden, de staart meet ca. 22 cm. Hij staat laag op de poten en de vacht is langharig en heeft een geelachtig bruine grondkleur. Hierdoor lijkt hij groter.
’s Zomers is de juist geruide vacht nog kort, wat hem een korte periode slanker en donkerder doet lijken. Het is een nacht- en schemerdier dat bij voorkeur leeft in vochtig loof- en gemengd bos met een dichte onder begroeiing. Zijn dieet bestaat uit insecten, vogels, vissen, hagedissen. In het najaar zijn vruchten en noten geliefd. Ook eet hij afval en aas.
Wasbeerhonden zijn geen echte gravers, ze maken graag gebruik van holen van dassen of vossen.
Wasbeerhonden leiden een tamelijk verborgen leven, want ze blijven graag in de dekking. Ze worden vooral als verkeersslachtoffer waargenomen.
Evt meldingen graag doorgeven aan de zoogdierwerkgroep (Arend Spijker 0529-453534, of 06-21266680)