(een groot deel van onderstaande tekst is overgenomen uit een artikel van Max de Krijger uit de Stentor van 6 december 2010)

Je zou het niet zo een-twee-drie verwachten, maar de das is actueel in Ommen en de rest van het Vechtdal. Een vrijdagavond kijken naar een presentatie van een kenner stond dan ook in veel agenda’s genoteerd.
Verhalen over burchten, zijn poten, zijn kleur, de leefomgeving en kansen en vooral ook bedreigingen worden gretig geconsumeerd door mensen met groene gedachten. En da's mooi natuurlijk.
Vereniging voor Natuur en Milieu 'De Vechtstreek' in de Carrousel is de organisator. De vraag naar de informatie van spreker en dassenkenner Ruud van den Akker uit Bilthoven is groot. Tegen achten zit de zaal eigenlijk al vol als laatkomers nog een plekje zoeken. Extra stoelen bieden de oplossing in de burcht. Als iedereen zit, dan begint het verhaal met de vele plaatjes van de Nederlandse panda. Deze zijn gemaakt op plekken in heel Nederland, want Ruud weer zijn dassenburchten feilloos te vinden en te verhalen. "Kijk, hier midden op de akker is een zandbultje. De boer heeft dit speciaal voor het dier bewaard en plant zelfs ieder jaar mais voor zijn dassen." Dat klinkt positief en er lijkt dus geen vuiltje aan de lucht voor het dier dat zelfs bijna was uitgestorven in Nederland. Maar er loeren wel degelijk gevaren, weet organisator Arend Spijker al voor het begin van de presentatie te vertellen.

Arend geeft aan dat er ongeveer zestig bewoonde en nog een paar bij-burchten in het Vechtdal voor komen. Maar de das is niet veilig. Er zijn mensen die vinden dat ze veel schade aanrichten, al eten ze voor tachtig á negentig procent regenwormen. Dassen worden nog steeds vervolgd. Er is bijvoorbeeld onlangs een burcht helemaal platgewalst met een shovel. En dat terwijl het een beschermd dier is.

Ook tijdens de presentatie komt deze gruwel naar voren. Natuurlijk zitten hier niet de vandalen op een stoel. Toch wil de organisator met avonden zoals deze het imago van de das een positieve impuls geven. Niet altijd heerst er immers begrip voor het dier, met haar beschermde status. Brigitta Wemekamp zit erbij met haar man en luistert aandachtig naar de wijze woorden van Ruud van den Akker. "Ik ga vaker naar deze informatie-avonden over natuur. De bevlogenheid en passie van de spreker, die wil ik voelen", geeft ze als reden. Zo'n acht keer per jaar wordt zo'n avond georganiseerd. In januari van het volgend jaar kunnen Brigitta en de vele anderen weer aanschuiven op deze plek. Dan komt een spreker op bezoek die gaat voor de bij. En ook deze heeft tegenwoordig niet altijd het windje mee