Maandagavond 10 juli

Een avond zoals het er zoveel waren deze zomer, donker, dreigend en af en toe regenen dat het giet.
Han, met aan zijn zijde zijn trouwe assistente Mieke, doet één van de laatste rondes wat betreft
het ringen van roofvogels in 2012. We ringen de kasten van controleur Willem Havinga.

De eerste kast betreft een nest kerkuilen bij de fam. Grootens waarbij Willems kleinzoon Martijn
alvast oefent voor de toekomst, hij mag een uiltje vasthouden. Het nest bevat één dode en gelukkig
ook twee levende kerkuilen. Deze zijn bijna vliegrijp, een beetje magertjes voor hun leeftijd volgens
Han maar met een muisje extra van de ouders worden het vast flinke kerkuilen.

Het tweede nest is een nest torenvalken bij de overburen, ook een familie met de naam Grootens.
De eerste twee jonge torenvalken vliegen voor onze neus weg, maar de andere drie wachten
keurig op hun ringetje! Hans Sybesma, bijna altijd in gezelschap van kerkuilenfan zoon Joey, klimt
naar boven. Zodra de torenvalkjes zijn hand ontdekken beginnen ze luidruchtig te roepen om
hun ouders, maar die zijn onderweg om een lekker hapje voor de kleintjes te scoren. Hans haalt
de torenvalken zorgvuldig uit het nest, hij moet oppassen want hoe jong ze ook zijn, ze kunnen
behoorlijke verwondingen creëren met hun scherpe snavel. Terwijl ik één van de gevluchte jongen
van alle kanten fotografeer en deze dus alle aandacht heeft gevestigd op mijn persoontje, besluipt
de heer Grootens dit jong voorzichtig van de andere kant en het lukt hem in één greep het jong te
pakken. Zodoende kan Han dit valkje ook nog van een ringetje voorzien.

We rijden naar ons volgende doel, een nest kerkuilen bij fam. Ramerman. Het zijn er vijf en er ligt nog 1 ei in het nest. Han constateert dat er vier mooie, donzige kerkuilen zijn, met een mooi gewicht voor hun leeftijd maar het vijfde uiltje is nog erg klein vergeleken bij zijn grote broers en zussen. Zo
klein, dat hij verwacht dat deze kleine het niet gaat halen en waarschijnlijk dood zal gaan voor hij het
nest kan verlaten.

Het vierde nest, bij de fam Bouwmeester, is weer een nest met torenvalken. Moeder zweeft in de
buurt. Zij komt onmiddellijk kijken waarom haar kroost zo luidruchtig is. Zo rustig als een kerkuiltje is,
zo luidruchtig is de torenvalk als ze geringd worden. Het zijn vijf prachtige, donzige valkjes waarvan
er eentje steeds op zijn rug gaat liggen, alsof hij in de zon ligt. De andere vier wachten rustig, op de
grond, op Han. het ringen van valken is een boeiend spektakel.

Nest vijf, bij de familie van de Bent, betreft een steenuilen nest. Helaas liggen er alleen maar 3 koude
eieren in zodat wij moeten constateren dat dit een verlaten nest betreft.

Ella Roelfs Rijzebol tevens fotografie